Giriş

Bir baba blogu oluşturmaya karar verdiğime göre ilk olarak ailemden bahsetmem lazım:  Ateş adında Aralık'ta 4 yaşında olacak dünyalar tatlısı bir çocuk ve Atlas adında 3 haftalık, minicik, güzeller güzeli bir bebeğin babası,‎ sevgili Melisa’nın kocasıyım.

İki gün önce Ateş'i uyuturken kendimi “Bir baba blogum olsa, daha önce de niyetlenmiştim, evet evet bir baba blogu oluştursam” diye düşünürken buldum. Yazı yazmayı severim, söyleyecek çok şeyim de var, neden yapmayayım ki? Ama çok iyi biliyorum ki mesele başlatmak değil devam ettirmek, o yüzden blogun geleceği olur mu şimdiden bilemiyorum.

Günümüz babaları olarak birçoğumuz çocuklarımızın hayatında en az anneleri kadar yer alıyoruz fakat maalesef birçok şey ebeveynlere göre değil annelere göre dizayn edilmiş durumda. Çocuk eşyaları satan e-mağazalarda anne-çocuk departmanları, annelerden tavsiyeler, annelerin beğendikleri gibi kategoriler bulmakta hiç zorlanmazsınız ama 4 yıldır “babaların tavsiye ettikleri” benzeri bir yazı okuduğumu hiç hatırlamıyorum. Ebeveynlik blogları da çoğunlukla anneler tarafından yapıldığı için bizim yaşadıklarımızı yazan bir klavye olmaya niyetlendim. 

Beni bilgisayar başına oturtan ikinci önemli etken de ebeveynlik stilleri: profesyonellerin söylemleri, çevremden duyduklarım ve içimden gelenler arasındaki bocalama. Ben bu üçünden çoğunlukla üçüncüsünü tercih ettim bugüne kadar ama evde çok zorlandığım zamanlar da sıklıkla oluyor. Sanırım bunların hepsine ayrı ayrı değineceğim.